رامین و داستان رنج و رویا

این چیزها را نباید زیاد جدی گرفت. از آن طرف هم رامین نباید بابت جدایی اش از پرسپولیس از کسی گلایه داشته باشد؛ از هیچ کس، جز خودش. خودش که نخواست غرامت رسیدن به رویا را بپردازد و نفهمید که عملی کردن آرزوها درد دارد، رنج دارد. نمی شود همه وجودت «من» باشد و دنبال رویاهایت بروی. هنوز هم تردیدی در توانایی های فنی رضاییان نیست، اما همه چیز به همین مقدار محدود نمی شود. ابعاد اخلاقی و انضباطی هم مطرح است. رامین عصای دست برانکو در لیگ پانزدهم بود، اما پیش از آغاز فصل جدید آن ماجرای عجیب ریزه اسپور و وسوسه کردن مهدی طارمی را پیش آورد. هم موقعیت خودش را به خطر انداخت و هم تیم را دچار دردسر کرد. شاید خیلی ها یادشان رفته باشد، اما زمانی که رضاییان دست طارمی را گرفت و به ترکیه رفت، هنوز یک فصل از قراردادش با پرسپولیس باقی مانده بود. او اما تماس های باشگاه و شخص برانکو را بی پاسخ گذاشت تا آن قرارداد کذایی را با ریزه اسپور ببندد و دامی پهن کند که آخرش محرومیت طارمی و بسته شدن دو پنجره نقل وانتقالاتی پرسپولیس بود. هیچ کس نمی داند؛ اما شاید اگر آن دو پنجره بسته نمی شد و پرسپولیس می توانست یار بگیرد، در فینال لیگ قهرمانان از پس کاشیما برمی آمد...